Top 10 beste jazztranscripties om van te leren

Het maken van transcripties is cruciaal in je zoektocht om een betere muzikant te worden. Het leert je de jazztaal, hoe je moet improviseren en nog veel meer. Maar hoe weet je welke het beste zijn om te studeren? Hieronder vind je de top 10 beste jazztranscripties om van te leren!

1. What Is This Thing Called Love? – Red Garland

What Is This Thing Called Love? is een van de beste jazztranscripties om van te leren. Het bestuderen van deze opname van Red Garland heeft me veel geleerd over jazzpiano. Het was een van de eerste jazzopnames die ik heb beluisterd en ik vind het nog steeds geweldig. Zijn beroemde solo is een schoolvoorbeeld van hoe je een jazzimprovisatie moet spelen.

Red Garland begint zijn solo op 0.33 met een solo break van twee maten. Hij speelt vervolgens twee chorussen over de vorm. Je zult zijn lange melodische achtste notenlijnen over de akkoordwisselingen opmerken. Hij speelt ze in Bebop-stijl, maar voegt er soms wat blues aan toe. Wat zijn manier van spelen echt uniek maakt, is hoe hij de noten fraseert en door zijn fantastische swinggevoel!

2. Freddie Freeloader – Wynton Kelly

Wynton Kelly’s solo op Freddie Freeloader van het legendarische Miles Davis-album Kind of Blue, is een andere masterclass in swing en jazzpiano-spel. Direct nadat de band stopt met het spelen van het thema, laat Kelly iedereen zien hoe de blues te spelen in de volgende vier chorussen.

Zijn solo begint om 0.45. Luister naar zijn duidelijke fraseringstijl en een aantal van de geweldige pianolicks die je in je eigen spel kunt gebruiken. Wynton Kelly wist heel goed hoe blues en jazz te combineren om het te laten swingen.

3. Danny Boy – Keith Jarrett

Keith Jarrett’s versie van het traditionele lied Danny Boy uit zijn Tokyo Solo-concert in 2002 is uitzonderlijk mooi en ontroerend. Jarrett speelt echt vanuit het hart en improviseert in het moment. Zijn gevoel voor ritme is ook wonderbaarlijk met een nadruk op de melodie.

Zeer interessant zijn ook zijn voicings en reharmonisaties van bepaalde delen. Je kunt dit bijvoorbeeld horen in de vierde maat wanneer hij een Dbma7(#11)  akkoord speelt, wat erg verrassend klinkt.

De opname van Keith Jarrett lijkt erg op de opname van Bill Evans uit 1962, maar verschilt door stijl, ideeën en arrangement van Jarrett. Het tonale centrum in zijn opname is F-groot en in de opname van Evans is dat Bb. Als Keith Jarrett het thema voor de tweede keer speelt gaat hij kort naar Ab-groot om terug te keren naar de oorspronkelijke toonsoort in het B-gedeelte.

4. Segment – Kenny Barron

De opname van Segment door Kenny Barron in samenwerking met Dave Holland uit 2014 klinkt als een echte conversatie. Zonder drums kun je de levendige dialoog tussen piano en bas goed horen.

De piano solo begint om 0.35 met een solo break van twee maten. Barron speelt vervolgens drie chorussen over de vorm. In zijn improvisatie hoor je zijn vloeiende Bebop-frases, een overzicht van de akkoordprogressie en veel creativiteit. Zijn moderne geluid en jazz pianospel is zeer herkenbaar.

Als je goed let op de manier waarop hij de noten fraseert, kan het zeker helpen om je jazzpianospel te verbeteren.

5. Looking Up – Michel Petrucciani

De Latin compositie Looking Up van Michel Petrucciani is een geweldig stuk muziek om te leren. Zoals de titel al suggereert, is het een optimistisch stuk vol vreugde en positiviteit. Luister naar de originele opname uit 1989 en laat je inspireren door zijn prachtige pianosolo.

Looking Up is een van de bekendste composities van Petrucciani en hij nam het vele malen op tijdens zijn carrière. Het is ook gecovered door verschillende artiesten.

Tijdens mijn jazzpianostudies aan het conservatorium schreef ik mijn onderzoek over Michel Petrucciani. Je kunt mijn publicatie over Petrucciani hier vinden.

6. You Must Believe in Spring – Bill Evans

Bill Evans versie van You Must Believe In Spring is een mooie uitvoering van het populaire nummer van Michel Legrand. Het lied komt oorspronkelijk uit de Franse komische film Les Demoiselles de Rochefort uit 1967, geschreven en geregisseerd door Jacques Demy.

Evans begint het nummer alleen en vrij, waarna Eddie Gomez in de volgende sectie komt. Het nummer begint echt op tijd met de prachtige bassolo van Eddie Gomez, waarbij hij de originele melodie van het nummer reproduceert. Op dat moment komen ook de drums van Eliot Zigmund erbij, terwijl Bill Evans meesterlijk de solo van Gomez op de achtergrond begeleidt met rijke harmonieën.

De piano solo van Bill begint om 2.56 wanneer hij twee chorussen over de vorm speelt om uiteindelijk terug te keren bij het laatste deel van het thema. Veel kernmerken van de unieke speelstijl van Bill Evans terug zijn te vinden in deze opname, zoals ritmische verplaatsingen en zijn handelsmerk “singing” melodic lines.

7. Celia – Benny Green

Luister naar Benny Green’s versie van Bud Powell’s Celia van het album That Right uit 1993 en je zult zijn vreugde en enthousiasme opmerken. In een zeer snel swingtempo speelt hij vloeiende Bebop-lijnen in zijn eigen stijl waar Bud trots op zou zijn.

Wat deze opname bijzonder maakt, is dat er veel gebeurt en dat Benny verschillende interessante pianotechnieken gebruikt. In het derde en vierde chorus speelt Benny bijvoorbeeld zeer hippe unisono pianolijnen. Deze techniek is niet eenvoudig om als pianist te doen en Benny is er een expert in.

In het vijfde chorus is er een stop chorus. De bas en drums vallen uit en Benny zet zijn solo voort terwijl hij een lopende bas in de linkerhand speelt. In het zevende chorus speelt hij zelfs een stride chorus. Daarna keert hij terug naar het interlude van het thema, wanneer de rest van de bandleden weer meedoen. Genoeg redenen om in de top 10 beste jazztranscripties te staan om van te leren.

8. Blue Skies – Art Tatum

Art Tatum was zijn tijd ver vooruit en dat is goed te horen in zijn prachtige versie van Blue Skies van Irving Berlin. Zijn onovertroffen techniek, swing en stride spelen zijn allemaal aanwezig in deze opname.

Tatum behoeft geen introductie in de wereld van de jazz, want hij wordt alom beschouwd als de grootste jazzpianist aller tijden. De opnames van Art Tatum hebben nog steeds het vermogen om hedendaagse pianisten bang te maken.

9. Line Up – Lennie Tristano

Lennie Tristano Line Up is een beroemde improvisatie over de akkoordwisselingen van All of Me. Tristano nam het nummer op voor het gelijknamige album Lennie Tristano uit 1956 en gebruikte daarvoor enkele technieken die voor die tijd controversieel waren.

Deze technieken omvatten overdubben en snelheidsmanipulatie. Tristano nam eerst de drums en bas op. Hij vertraagde ze toen en nam de piano in een lager register op. Hierna versnelde hij alles naar het oorspronkelijke tempo, waarbij de piano veel donkerder en percussiever klonk dan voorheen.. Tristano speelt vervolgens zeven chorussen over de vorm.

Ritmische verplaatsing is een sleutelbegrip in deze opname. Je kunt dit bijvoorbeeld horen in maat 9. Ook harmonisch gebeurt er veel met akkoordsubstituten en complexe lijnen die het onderzoeken waard zijn.

10. Lush Life – Phineas Newborn Jr.

De Billy Strayhorn-klassieker Lush Life zoals gespeeld door Phineas Newborn Jr. is een echt jazzmeesterwerk en zeker een van de beste jazztranscripties om van te leren. Een langzaam en elegant nummer met een New York-gevoel. Newborn nam zijn virtuoze versie in 1961 op voor het album A World of Piano!

De track begint met het begin van het 2de deel van de Sonatine van Maurice Ravel in een snel tempo. Het veranderd dan in het couplet van Lush Life wanneer Newborn veel geïmproviseerde lijnen gebruikt in tegengestelde beweging, reharmonisaties en vormversieringen. Dit gebeurt continu door het hele nummer. De band komt in het refrein binnen en in het tweede refrein gebruikt Newborn nog meer variaties op het thema.

Nu is het jouw beurt…

De beste manier om jazztranscripties te vinden om van te leren, is door je hart en intuïtie te volgen. Je moet naar zoveel mogelijk verschillende muzikanten luisteren en jezelf niet beperken tot een paar.

Er is echt geweldige muziek en ik hoop dat deze lijst je heeft geïnspireerd. Nu is het jouw beurt om je favorieten te vinden en vergeet niet om altijd je oren open te houden.